برچسب: NFPA72

پارتیشن

• در فضاهای تفکیک شده توسط پارتیشن، در صورتی که فاصله بالای پارتیشن تا سقف کمتر از 15 درصد کل ارتفاع اتاق باشد، پارتیشن معادل دیوار کامل از کف تا سقف در نظر گرفته می‌شود.

• در صورت احراز تمامی شرایط زیر در سقف­‌های شبکه‌­ای باز، نیازی به در نظر گرفتن آشکارساز برای زیر سقف شبکه­‌ای نمی‌­باشد:

1. ابعاد شبکه‌ها برابر یا بیشتر از 4 میلی متر باشد.
2. ضخامت متریال ساخت شبکه بیش از 4 میلی متر نباشد.
3. حداقل 70 درصد از مساحت سقف باز باشد.

آشکارساز حرارتی

• آشکارسازهای حرارتی باید به گونه‌­ای انتخاب گردد که دمای تشخیص حریق آن حداقل11 درجه بیش از حداکثر دمای سقف اتاق باشد.
• حداقل فاصله افقی نصب آشکارساز حرارتی نقطه­‌ای به سقف، 100 میلی متر از دیوار و در صورت نصب آن به دیوار، حد فاصل 100 تا 300 میلی متری از سقف می­‌باشد.
• تمامی ضرایب کاهنده شعاع پوشش آشکارساز شامل ضرایب تیر و بیم, سقف شیب دار و ارتفاع برای جانمایی در نظر گرفته می‌­شود.
• حداقل شعاع پوشش آشکارساز حرارتی 28 ارتفاع کف تا سقف می‌­باشد.
• جانمایی آشکارساز حرارتی در سقف­‌های دارای بیم سقفی و تیر:

1. بیم و تیر با عمق کمتر از 100 میلی متر به عنوان سقف صاف در گرفته می­‌شود.
2. در سایر موارد از جدول زیر پیروی گردد:

سقف شیب دار:

1. جهت سقف­‌های با شیب کمتر از 30 درجه معیار محاسبه پوشش آشکارساز، حداکثر ارتفاع سقف است.
2. جهت سقف­‌های با شیب برابر یا بیش از 30 درجه، معیار محاسبه پوشش آشکارساز، برای آشکارسازهای در نظر گرفته شده در بالاترین ارتفاع، حداکثر ارتفاع سقف و برای سایر آشکارسازها میانگین ارتفاع سقف یا حداکثر ارتفاع سقف می­‌باشد.
3. معیار محاسبه سطح پوشش آشکارساز، تصویر سقف بر سطح افقی پایین آن می­‌باشد.
4. اولین ردیف آشکارسازها حدفاصل 1 تا 0.9 متری بالاترین ارتفاع سقف جانمایی و در صورت نیاز به ردیف‌­های بیشتری از آشکارسازها در سایر سطوح، جانمایی تا ایجاد پوشش کامل ادامه می­‌یابد.

تاثیر ارتفاع سقف بر جانمایی آشکارساز حرارتی:

ضروری است برای جانمایی آشکارساز در سقف­‌های با ارتفاع بیش از 3 متر تا 9.1 متر، ضریب کاهش پوشش طبق جدول زیر در نظرگرفته شود.

توضیح: جدول بالا برای آشکارساز حرارتی خطی و افزایشی خطی تیوپ پنوماتیکی کاربرد ندارد.

• آشکارساز حرارتی خطی، در محدوده 50 سانتی متر از سقف، قابل نصب بر روی دیوار می‌باشد.

آشکارساز دودی

• در انتخاب آشکارسازهای دودی ضروریست دمای محیط، رطوبت و سرعت جابجایی هوای محل جانمایی، بررسی و آشکارساز متناسب با شرایط محیطی محل انتخاب گردد.
• نصب آشکارسازهای دودی نقطه‌­ای، بدون رعایت فاصله حداقلی از دیوارها در زیر سقف و تا فاصله حداکثر 300 میلی متری سقف، بر روی دیوار مجاز می­‌باشند.
• حداکثر شعاع پوشش آشکارساز دودی در سقف صاف 5 متر بوده و هیچ قسمتی از اتاق نبایستی خارج از این محدوده پوشش قرارگیرد.
• جانمایی آشکارساز دود نقطه­‌ای در سقف‌­های صاف دارای بیم و تیر طبق جدول زیر انجام گیرد:

• جانمایی آشکارساز دود نقطه­ای در سقف­‌های شیب دار دارای بیم و تیر طبق جدول زیر انجام گیرد:

توضیح: ارتفاع سقف تا کف معیار در محاسبات سقف شیب‌دار، میانگین ارتفاع ابتدا و انتهای شیب تا کف اتاق  می­‌باشد.

• اولین ردیف آشکارسازها حدفاصل 9 متری اوج ارتفاع سقف جانمایی می­‌گردد.
• فضاهای مربوط به سقف و کف کاذب همانند یک اتاق مستقل در نظر گرفته شده و کلیه قوانین در جانمایی آشکارسازها برای آن­‌ها رعایت می‌گردد.
• در صورت استفاده از فضای سقف و کف کاذب به عنوان بخشی از سیستم هوارسان، رعایت نکات ذکر شده در بخش سیستم­‌های تامین هوا ضروری می‌­باشد.
• حداکثر فاصله آشکارسازهای دودی خطی در فضاهایی با سقف صاف 18.3متر از یکدیگر50 درصد این مقدار از دیوارهای جنبی و 25 درصد آن از دیوارهای پشتی در نظر گرفته شود.

هشدار حریق

• در محاسبات مربوط حداکثر نویز محیط، صداهای تکرار شدنی با ماندگاری بیش از 60 ثانیه در نظر گرفته می‌­شود.
• حداقل صدای آژیر در حالت هشدار عمومی برابر با 15 دسیبل بیش از متوسط نویز محیطی یا 5 دسیبل بیش از حداکثر نویز محیط با ماندگاری بیش از 60 ثانیه، هرکدام بیشتر باشد در نظر گرفته می‌شود.
• حداقل صدای آژیر در حالت هشدار خصوصی برابر با 10 دسیبل بیش از متوسط نویز محیطی یا 5 دسیبل بیش از حداکثر نویز محیط با ماندگاری بیش از 60 ثانیه، هرکدام بیشتر باشد در نظر گرفته می‌شود.
• حداقل صدای آژیر در تمامی نقاط اتاق خواب برابر با 15 دسیبل بیش از متوسط نویز محیطی یا 5 دسیبل بیش از حداکثر نویز محیط با ماندگاری بیش از 60 ثانیه، هرکدام بیشتر باشد و با در نظر گرفتن حداقل شدت صدای 75 دسیبل.