تشخیص آتش در آشپزخانه

بر اساس تعداد منابع احتمالی آتش سوزی، خطر آتش سوزی در آشپزخانه‌ها زیاد است. به همین دلیل آشپزخانه‌ها یکی از خطرناک‌ترین مناطق هتل هستند. اگرچه همه خطرات آتش سوزی را نمی‌توان در آشپزخانه از بین برد، اما با اقدامات ساده می‌توان آنها را به میزان قابل توجهی کاهش داد. این شامل:
• محدود کردن حداقل موادی که به راحتی قابل اشتعال هستند مانند بسته بندی کاغذ یا مقوا.
• هنگام روشن کردن اجاق گاز مراقب باشید.
• دستکش های فر و حوله های چای را روی اجاق گاز رها نکنید.
• خاموش کردن وسایل برقی به محض عدم استفاده از آنها.
• در صورت عدم استفاده از اجاق گاز برای مدت طولانی ، منبع گاز را خاموش کنید.
• در صورت عدم استفاده از اجاق گاز برای مدت طولانی ، منبع گاز را خاموش کنید.

شرایط اولیه

هدف، واقعگرایانه

  • هشدار دادن به افراد در آشپزخانه قبل از ایجاد یک موقعیت خطرناک.
  • جلوگیری از سرایت آتش به سایر مناطق هتل.
  • هشدار به موقع و تخلیه همه افراد در معرض خطر.
  • جلوگیری از هشدار غیر ضروری مهمانان و آتش نشانی

خطرات معمول آتش سوزی

  • اضافه بار یا اتصال کوتاه یک وسیله برقی مانند اجاق گاز، یخچال، ماشین ظرف‌شویی یا سایر تجهیزات آشپزخانه.
  • برخورد بی دقت با اجاق گاز.
  • مواد قابل اشتعال مانند دستکش‌های فر یا مواد بسته بندی روی یک بشقاب داغ.
  • لباس و موهای باز که هنگام پختن با شعله در معرض آتش قرار می‌گیرند.
  • چربی گیرهایی که به اندازه کافی نگهداری نمی‌شوند که هنگام اضافه شدن چربی داغ مشتعل می‌شوند.

توسعه معمولی آتش سوزی

در یک آشپزخانه تجاری، آتش سوزی معمولی وجود ندارد – آتش می‌تواند با فاز دود یا مستقیماً با شعله باز شروع شود. اضافه بار یا اتصال کوتاه یک وسیله الکتریکی می‌تواند منجر به آتش سوزی شود که با مرحله دود  شروع می‌شود و به تدریج مقادیر فزاینده‌ای دود قابل مشاهده ایجاد می کند. اگر چنین آتش سوزی اولیه در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان به راحتی با آن مقابله کرد (به عنوان مثال با قطع منبع تغذیه).

اگر موادی که به راحتی قابل اشتعال هستند با یک منبع حرارتی قدرتمند یا حتی یک شعله در معرض تماس قرار گیرد، ناگهان می‌تواند منجر به آتش باز شود. اگر چنین آتش سوزی به موقع تشخیص داده شود، اغلب می‌توان آن را با آب، پتوی آتش نشانی یا با یک کپسول آتش نشانی مناسب خاموش کرد.

نقاط بحرانی

  • جلوگیری از هشدارهای کاذب ناشی از پدیده‌های فریبنده. مثلا:

o بخار از آب جوش.

o افزایش سریع دمای محلی ناشی از باز کردن یک فر.

  • جلوگیری از تشخیص آتش سوزی با تاخیر:

  o به عنوان مثال توسط آیروسل‌های آتش نشانی که توسط جریان هوا از سیستم HVAC رقیق می‌شوند.

  • محدود کردن آتش به فضای آشپزخانه.

راه حل

هنگام برنامه ریزی و اجرای سیستم اعلام حریق، افزایش خطر آتش سوزی و پدیده‌های فریبنده‌ای که در حین کار عادی رخ می‌دهد باید در نظر گرفته شود. این سیستم نه تنها باید تشخیص زود هنگام و قابل اطمینان آتش را تضمین کند، بلکه باید به پدیده‌های فریبنده نیز پاسخ دهد. علاوه بر دتکتورهای آتش سوزی اتوماتیک، یک نقطه تماس دستی نیز نصب شده است تا بتوان یک هشدار آتش را به صورت دستی فعال کرد. تعداد و موقعیت آشکارسازهای آتش سوزی اتوماتیک بر اساس اندازه آشپزخانه ، مناطقی که پدیده های فریبنده در آنها رخ می‌دهد و وسایلی که از توزیع دود و گرما جلوگیری می‌کند، انتخاب می‌شود.

آتریا ایمن کار

ضوابط نصب دتکتور بر مبنای استاندارد nfpa

  • شعاع پوشش دتکتور حرارتی روی سقف صاف بدون مانع ۵/۳ متر می‌باشد.
  • در مکان‌هایی که در حالت کارکرد عادی احتمال وجود دود می‌باشد، باید از دتکتورهای حرارتی استفاده نمود در صورتی که در فضاهای مذکور احتمال تغییرات ناگهانی دما وجود ندارد باید از دتکتور حرارتی افزایشی استفاده گردد.
  • جهت فضاهایی مانند؛ پارکینگ، رختشوی خانه و اتاق دیزل باید از دتکتورهای حرارتی افزایشی استفاده شود.
  • حداکثر فاصله بین دتکتورهای حرارتی در سقف‌های بدون مانع ۷ متراست.
  • در راهروهایی با عرض ۲ متر یا کمتر، فاصله دتکتورها حرارتی از یکدیگر می‌تواند تا ۱۰/۶متر افزایش یابد.
  • حداکثر ارتفاع نصب دتکتورهای حرارتی بر اساس کلاس حساسیت دتکتور ۷/۵ متر و ۹ متر می‌باشد.
  • حداقل فاصله دتکتور حرارتی از دیوار ۰/۵ متر است.

جهت انتخاب دتکتورهای حرارتی مناسب باید به دو مقوله‌ی کاربری فضا و کلاس بندی دتکتورهای حرارتی توجه شود. (کلاس‌های A1S، A2S، A1R، A2R و BR)

به طور کلی در صورت وجود مانع یا برجستگی در سقف، فاصله دتکتور حریق تا مانع (ارتفاع مانع کمتر از ۲۵۰ میلی متر) به اندازه دو برابر ارتفاع مانع یا برجستگی باید در نظر گرفته شود و در صورت وجود ارتفاع مانع بیشتر از ۱۰ درصد ارتفاع کف تا سقف ضمن رعایت فاصله نصب ۵۰ سانتی متری تا مانع می‌بایست در دو طرف مانع دتکتور حریق نصب گردد. در صورت وجود مانع، قفسه یا دیواره به صورتی که فاصله آن از سقف کمتر از ۳۰ سانتی متر باشد باید در دو طرف مانع، دتکتور حریق نصب گردد.

ضوابط طراحی سیستم‌های اعلام حریق بر اساس استاندارد NFPA

شرحشرایط
فاصله قابل قبول بین دتکتورهای دودی در شرایط معمولی۹٫۱ متر
حداکثر زمان انتقال هوا از دورترین نقطه به دتکتور نمونه گیر از هوا۱۲۰ ثانیه
حداقل فاصله دتکتور حرارتی نصب شده روی دیوار تا زیر سقف۱۰ سانتی متر
حداکثر فاصله دتکتور حرارتی نصب شده روی دیوار تا زیر سقف۳۰ سانتی متر
حداکثر ارتفاع تیر (نصف دتکتور حرارتی زیر تیر) ۳۰ سانتی متر
حداکثر مراکز تیرها از یکدیگر (نصب دتکتور حرارتی زیر تیر)۲٫۴ متر
حداکثر فاصله مجاز دتکتور حرارتی خطی نصب شده روی دیوار تا سقف۵۰ سانتی متر
حداکثر فاصله دتکتور حرارتی با دیوار یا پارتیشن با ارتفاع بیش از ۸۵% ارتفاع سقف۰٫۵*S
حداکثر فاصله دورترین نقطه سقف از دتکتور حرارتی نقطه‌ای۰٫۷ S
حداکثر فاصله دتکتورهای حرارتی از تیرچه۰٫۵ S
حداکثر فاصله دتکتورها با تیرهای با ارتفاع بیش از ۱۰ سانتی متر۲٫۳ S
حداکثر ارتفاع مجاز سقف برای دتکتور حرارتی۱۰ متر
حداقل دمای محیط (نصب دتکتور دودی)صفر درجه سانتی‌گراد
حداکثر دمای محیط (نصب دتکتور دودی)۳۸ درجه سانتی‌گراد
حداکثر رطوبت (نصب دتکتور دودی)۹۳%
حداکثر سرعت هوا(نصب دتکتور دودی)۱٫۵ متر بر ثانیه
حداقل فاصله تایید شده دتکتورهای چند حسگره از یکدیگر۱۵ متر
حداقل فاصله دتکتور حرارتی نصب شده روی سقف تا دیوار مجاور۱۰ سانتی متر
حداقل ارتفاع نصب شستی اعلام حریق۱٫۱ متر
حداکثر ارتفاع نصب شستی اعلام حریق۱٫۳۷ متر
حداکثر فاصله نصب شستی از درب ورودی۱٫۵ متر
حداکثر فاصله پیمایش برای دسترسی به شستی در هر طبقه۶۱ متر

* S فاصله بین دو دتکتور می‌باشد.

نکته

  1. اگر ارتفاع تیر کمتر از ۱۰% ارتفاع سقف باشد شرایط طراحی مانند سقف مسطح در نظر گرفته می‌شود.
  2. در صورتی که ارتفاع تیر بیش از ۱۰% ارتفاع سقف و فاصله تیرها بیش از ۴۰% ارتفاع سقف باشد باید در فضای میان هر دو تیر، یک دتکتور نصب گردد.
  3. برای سقف‌های شیب دار دارای تیرچه، دتکتور می‌بایست زیر تیرچه نصب گردد.

انواع دتکتور در سیستم اعلان حریق

هشدارهای آتش سوزی چیست؟

سیستم اعلام حریق به منظور هشدار به ما در مواقع اضطراری طراحی شده است تا بتوانیم برای محافظت از خود، کارمندان و عموم مردم اقدامی انجام دهیم. هشدار دهنده‌­های آتش سوزی در دفاتر، کارخانه­‌ها و ساختمان­‌های عمومی یافت می­‌شوند، این‌ها بخشی از برنامه روزمره ما هستند اما تا زمانی که موقعیت اضطراری رخ ندهد، اغلب آن­‌ها را نادیده می­‌گیریم ولی سیستم اعلام حریق ممکن است جان ما را نجات دهد.

روش تشخیص هرچه باشد، در صورت فعال شدن زنگ هشدار، آژیری به عنوان هشدار برای افراد در ساختمان مبنی بر آتش سوزی و تخلیه ساختمان به صدا در می‌آورد. سیستم اعلام حریق همچنین ممکن است دارای یک سیستم سیگنال از راه دور باشد که می‌تواند از طریق ایستگاه مرکزی به نیروهای آتش نشانی هشدار دهد.

بنابراین هشدارهای آتش سوزی یا دتکتورهای اعلام حریق چیستند؟ در این مقاله، نگاهی خواهیم داشت به ساختار و انواع “هشدارهای اتش سوزی”.

“مغز” سیستم دتکتور، صفحه کنترل هشدار آتش است. این مرکز اصلی برای سیم کشی همه سیگنال‌­های دتکتور است و نشانه­‌ای از وضعیت را به کاربران ارائه می‌دهد.

انواع مختلف دتکتورهای اعلام حریق

در هسته سیستم اعلام حریق دستگاه­‌های تشخیص، از دتکتورهای پیچیده دود هوشمند گرفته تا واحدهای شیشه شکستن دستی که به صورت دستی کار می­‌کنند، وجود دارد، انواع مختلفی از دتکتورها وجود دارد، ما می‌توانیم آن‌­ها را به گروه­‌های زیر تقسیم کنیم:

– دتکتورهای حرارتی

– دتکتورهای دودی

– دتکتورهای مونواکسید کربن

– دتکتورهای ترکیبی

1. دتکتور حرارتی

دتکتور حرارتی می­‌تواند بر اساس درجه حرارت ثابت کار کند، در صورتی که اگر دما از یک مقدار از پیش تعیین شده بیشتر شود یا اینکه دمای محیط به سرعت تغییر کند، زنگ هشدار به صدا در می­‌آید. معمولاً دتکتورهای حرارتی به روشی مشابه فیوز الکتریکی کار می‌کنند، دتکتورها حاوی آلیاژ eutectic هستند که با رسیدن دمای مشخص به حرارت حساس است، آلیاژ از یک جامد به مایع تبدیل می­‌شود که به نوبه خود زنگ هشدار را ایجاد می­‌‌کند.

2. دتکتور دودی

دتکتور دودی، وسیله­‌ای است که، آتش سوزی در ساختمان را قبل از آن که آتش گسترش یابد و مانع از فرار یا تلاش برای خاموش کردن آتش شود، به ساکنان هشدار می‌­دهد. دتکتورهای دودی با حس دود، یک صدای زنگ هشدار بلند، معمولاً متغیر یا متناوب همراه با نور چشمک زن منتشر می­‌کنند. دتکتورهای دود در ساختمان‌های بزرگ تجاری و صنعتی معمولاً به سیستم اعلام حریق مرکزی متصل می‌­شوند.

سه نوع اساسی دتکتور دود وجود دارد از جمله:

– یونیزاسیون

– پراکندگی نور مستقیم

– پراکندگی نور غیر مستقیم

2.1 . دتکتورهای دودی یونیزه

دتکتور دودی یونیزاسیون به طور کلی شامل دو محفظه است. محفظه اول به عنوان مرجع برای جبران تغییرات دمای محیط، رطوبت یا فشار استفاده می‌شود. محفظه دوم شامل یک منبع رادیواکتیو است که معمولاً ذره آلفا است و هوای عبوری از محفظه را که یك جریان بین دو الكترود جریان دارد یونیزه می­‌كند. وقتی دود وارد محفظه می­‌شود جریان جریان کاهش می­‌یابد. این افت جریان برای شروع زنگ هشدار استفاده می­‌شود.

2.2.  دتکتورهای دودی مستقیم

دتکتور دودی مستقیم  با اثر Tyndall عمل می­‌کند. یک فتوسل و یک منبع نور توسط یک محفظه تاریک از یکدیگر جدا می­‌شوند به طوری که منبع نور روی فوتوسل نمی‌­افتد. عبور دود به داخل محفظه باعث می­‌شود که نور از منبع پراکنده شده و روی سلول نوری بیفتد. خروجی فوتوسل برای شروع زنگ هشدار استفاده می­‌شود.

2.3.  دتکتورهای دودی غیر مستقیم

در دتکتور دودی غیر مستقیم، دود با یک پرتوی نور بین یک منبع نور و سلول نوری تداخل می­‌کند. فوتوسل میزان نوری را که دریافت می­‌کند اندازه گیری می­‌کند. از تنوع در خروجی فوتوسل برای ایجاد هشدار استفاده می­‌شود. از این نوع تجهیزات تشخیص حریق می­‌توان برای محافظت از مناطق وسیع با منبع نور و سلول نوری با فاصله از هم فاصله گرفت.

3.3. دتکتور مونواکسید کربن

دتکتورهای مونواکسید کربن همچنین به عنوان دتکتورهای CO شناخته می‌­شوند، دتکتورهای الکترونیکی هستند که با احساس سطح مونواکسید کربن در هوا برای نشان دادن آتش سوزی استفاده می­‌شوند. مونواکسید کربن گازی سمی است که در اثر احتراق تولید می‌شود. در این حالت، این دتکتورها همان دتکتورهای مونواکسید کربن نیستند که در خانه برای محافظت از ساکنان در برابر مونواکسید کربن تولید شده توسط احتراق ناقص در وسایلی مانند آتش گاز یا دیگ­‌های بخار استفاده می­‌شود. دتکتورهای آتش نشانی مونواکسید کربن از سنسورهای مشابه در خانه استفاده می­‌کنند اما حساسیت بیشتری دارند و سریعتر پاسخ می‌­دهند. دتکتورهای مونواکسید کربن دارای یک سلول الکتروشیمیایی هستند، که مونواکسید کربن را حس می‌­کنند، اما سیگار یا سایر محصولات احتراق را ندارد.

4.4. دتکتورهای ترکیبی

دتکتورهای ترکیبی ورودی‌­های سنسورهای نوری و گرما را با هم ترکیب می‌­کنند و آن­‌ها را با استفاده از یک الگوریتم پیچیده در مدار دتکور پردازش می­‌کنند. هنگامی که توسط صفحه کنترل نظرسنجی می­‌شود، دتکتور مقداری را بر اساس پاسخ­‌های ترکیبی از حسگرهای نوری و گرما برمی‌­گرداند. آن­‌ها به گونه­‌ای طراحی شده‌­اند که نسبت به طیف وسیعی از آتش سوزی حساس هستند.

پنل مرکزی

دسته‌بندی سیستم اعلام حریق براساس استاندارد BS EN 5839-1

سیستم تشخیص و اعلام حریق به طور کلی به قصد حفاظت از جان یا حفاظت از اموال و یا هر دو در ساختمان‌ها اجرا می‌گردد هر چند به طور خاص مواردی مانند حفاظت از توقف کسب و کار یا حفاظت از محیط نیز وجود دارد. بنابراین سیستم‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند.

سیستم‌های طبقه M

طبقه M شامل سیستم‌‌های دستی است و هیچ دتکتور اتوماتیکی را دربر نمی‌‌گیرد.

سیستم‌‌های طبقه L

طبقه L شامل سیستم‌‌های تشخیص و اعلان حریق اتوماتیک می‌‌باشد که برای حفاظت از جان در نظر گرفته شده و به چند بخش تقسیم می‌شود.

  • L1: سیستم‌‌ها در کل مناطق ساختمان نصب می‌‌گردند. هدف از بخش L1 این است که سریع‌‌ترین هشدار حریق و بیشترین زمان فرار فراهم گردد.
  • L2: سیستم‌‌ها تنها در مناطق مشخص ساختمان نصب می­‌گردند. سیستم L2 بایستی الزامات استاندارد BS 5839-1 برای بخش L3 را تامین کند. هدف بخش L2 و L3 یکسان است. علاوه‌ بر این که هشدار سریع حریق در مناطق با خطر بالای حریق و ریسک بالا را مهیا سازد.
  • L3: سیستم‌‌هایی که به منظور هشدار حریق در سریع‌‌ترین زمان ممکن طراحی شده‌‌اند تا ساکنین بتوانند به راحتی و قبل از اینکه مسیرهای فرار به دلیل وجود آتش، دود و یا گازهای سمی غیر قابل تحمل شوند، فرار کنند. (برای دستیابی به هدف مذکور، نصب دتکتورها در اتاق‌‌های منتهی به مسیرهای فرار الزامی است)
  • L4: سیستم‌‌های نصب شده در بخش‌های خروجی از راه‌‌‌های خروج مانند کریدورها و راه‌‌پله. (نصب دتکتورها در مناطق اضافی ممنوع نیست و سیستم هم چنان می‌‌تواند به عنوان بخش L4 در نظر گرفته شود). هدف از این بخش سیستم، افزایش ایمنی ساکنان به وسیله هشدار دود در راه­‌های فرار می‌­باشد.
  • L5: سیستم‌‌هایی که در مناطق محافظ شده و یا موقعیت دتکتورهایی که جهت برآوردن هدف خاصی از ایمنی حریق (به جز L1، L2، L3 و یا L4) در نظر گرفته شده‌‌اند.

اغلب سیستم براساس نیاز بومی سازی ‌‌شده برای تشخیص حریق در بخش‌‌های ساختمان طراحی می‌‌گردد. حفاظت ممکن است به منظور جبران مقدار انحراف از راهنمایی معمول در جای دیگر یا به عنوان بخشی از سیستم بهره‌برداری برای سیستم حفاظت در برابر حریق ارائه شود. چنین سیستمی می‌­تواند به سادگی سیستمی باشد که یک آشکارساز خودکار حریق تکی را در یک اتاق جا داده است، ولیکن سیستم می­‌تواند تشخیص وسیع و جامع در سرتاسر مناطق ساختمان که در آن به عنوان مثال؛ مقاومت ساختار در برابر آتش کمتر از مقداری است که به طور عادی برای ساختمان­‌هایی که از آن نوع مشخص می­‌شود، در بر داشته باشد.

سیستم‌های طبقه P

سیستم‌‌های طبقه P شامل سیستم‌‌های تشخیص و اعلام حریق خودکار هستند که به منظور حفاظت از اموال طراحی می‌‌شوند. این سیستم‌‌ها دارای دو بخش زیر هستند:

  • P1: سیستم‌‌هایی که در کلیه‌ی نواحی ساختمان نصب می‌‌شوند. هدف سیستم P1 ارائه سریع‌‌ترین هشدار حریق و کمترین زمان ممکن بین احتراق و رسیدن آتش ­نشانان است.
  • P2: سیستم‌‌هایی که در برخی از نواحی ساختمان نصب می‌‌شوند. هدف سیستم P2 ارائه سریع‌‌ترین هشدار حریق در مناطق با خطر بالای حریق یا مناطقی که ریسک حریق در اموال و کسب و کار بالا باشد.
حفاظت از اموال حفاظت از جان توضیحات
M دستی- صرفا استفاده از شستی اعلام حریق
P1 L1 M+ تشخیص خودکار کلیه اماکن و فضاها
P2 L2 M+ تشخیص خودکار فضاهای با خطر بالای حریق و فضاهای استراحتگاهی
L3 M+ تشخیص خودکار مسیرهای فرار و اتاق‌‌های منتهی به مسیر فرار
L4 M+ تشخیص خودکار مسیرهای خروج اضطراری
L5 M+ تشخیص خودکار فقط برای فضاهای با خطر بالا

 

حتی در ساختمان‌‌هایی که دارای سیستم تشخیص قابل توجهی هستند، استفاده از شستی‌‌های دستی دارای ارزش بالایی است، افراد در مجاورت حریق، معمولاً از حریق آگاه می‌‌شوند و قبل از فعال­سازی سیستم تشخیص حریق، می‌‌توانند سیستم را به صورت دستی فعال نمایند.

اگر یک سیستم برای برای تحقق اهداف بیش از یک بخش در نظر گرفته شده باشد باید با توصیه‌‌ها و الزامات بخش مربوطه مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال یک سیستم که هدف اصلی آن محافظت از کل دارایی ساختمان است (بخش P1) ممکن است نیازی به سیستم اعلام حریق با صدای کافی که قابل شنیدن برای افرادی که خواب باشند، را نداشته باشد، با این حال اگر سیستم نصب شده به قصد حفاظت از جان (طبقه P) باشد، داشتن سیستم اعلام حریق با صدای کافی که قابل شنیدن برای افرادی که خواب هستند، ضروری می‌‌باشد.

جدول زیر به طور معمول دسته سیستمی که در مکان‌های مختلف نصب می‌شود را توصیف می‌نماید و این اطلاعات، به عنوان یک پیشنهاد بر اساس تفسیر مرسوم از قوانین ایمنی و حفاظت حریق می‌باشد و تصمیمات مربوط به دسته مناسب سیستم برای هر ساختمان خاص می‌تواند توسط مقام یا مقامات مسئول اجرایی انجام پذیرد.

 

توضیحاتدسته معمول سیستمنوع محل
سیستم دسته M به طور معمول نیاز قوانین را برآورده می‌کند، با این وجود اغلب با سیستم دسته P به منظور برآورده ساختن الزامات بیمه گران، مانند بیمه نامه شرکت برای حفاظت از اموال یا برای حفاظت در برابر وقفه کسب و کار ترکیب می‌شود
P1/M یا P2/M یا M
مکان‌های متداول کاری نظیر؛ ادارات، مراکز خرید، کارخانه‌ها، انبارها و رستوران‌ها
در مکان‌های خواب، الزامات طراحی معمولا بر اساس توصیه‌ها برای سیستم دسته L3 است ولیکن دتکتورها به طور معمول در اکثر اتاق‌ها و مناطق نصب می‌شود، از آن جایی که حریق تقریبآ در هر منطقه از ساختمان می‌تواند تهدیدی برای ساکنان در خواب باشد، بنابراین، در عمل دسته سیستم حداقل L2 است . در صورتی که تعداد اندکی فضای حفاظت نشده وجود داشته باشد عملآ دسته سیستم L1 است مگر توصیه‌هایی که نصب دتکتور را در دسته L1 را منع کرده باشد
L1 یا L2
هتل‌ها و خوابگاه‌ها
Mخانه‌های بزرگ عمومی (تصرف غیر مسکونی)
L2خانه‌های عمومی با تصرف مسکونی
دسته سیستم به طور معمول بر اساس یک ارزیابی از ریسک حریق است. در بسیاری از مدارس یک سیستم دسته P به منظور مقابله با خطر آتش سوزی عمدی نصب می‌شود. در مدارسی که در زمان‌های مشخص نسبتا خالی از سکنه می‌شود (مثلا در طول کلاس‌های عصر یا استفاده انجمن‌ها) یک سیستم دسته L4 یا L5 بعضی مواقع مناسب در نظر گرفته می‌شود
M یا M/P2 یا M/P2/L4 یا M/P2/L5

مدرسه‌ها، به غیر از مدرسه‌های کوچک تک طبقه با کمتر از ۱۶۰ دانش آموز
L1 (با تغییرات کوچک ممکن)بیمارستان‌ها
سیستم L1 اغلب در ساختمان‌های مجتمع یا بزرگ ارائه می‌شود.M
L1 تا L4
مکان‌های عمومی (نظیر سینماها، تئاترها، کلوپ‌های شبانه، تالارهای نمایشگاه، موزه‌ها، گالری‌ها، مراکز تفریحی و… )
مکان‌های کوچک (نظیر اقامت کمتر از ۳۰۰ نفر)
سایر مکان‌ها
M/L5ترمینال‌های حمل و نقل
طراحی دقیق باید محاسبه شده بوده و اغلب بخشی از راه حل مهندسی حریق را شکل می‌دهدL1 تا L3مراکز خرید سرپوشیده
L1 برای مکان‌های بزرگ و وسیع مناسب تلقی می‌شود.L1 تا L3مکان‌های مراقبتی مسکونی
M/L5زندان‌ها
L3ساختمان‌هایی با تخلیه فازبندی شده
دتکتورهای حریق نصب شده برای جبران حداقل استاندارد حفاظت در برابر حریق را تامین می‌کندM/L5ساختمان‌هایی که در آن‌ها سایر اقدامات حفاظت در برابر حریق، از جمله مسیرهای فرار، راهنمای حرکتی مشخص
دتکتورهای دودی در اتاق دسترسی قرار می‌گیردM/L5ساختمان‌های دارای اتاق‌های داخلی که فرار از آن‌ها تنها از طریق عبور از دیگر اتاق‌ها ممکن است، جایی که دید بین اتاق‌های داخلی و اتاق دسترسی ناکافی است
به منظور اطمینان از این که دتکتورهای حریق خودکار به نحوی قرار بگیرند که دود سرد نتواند از سطح پایین دتکتورها عبور نموده و باعث رهایی نگهدارنده‌های مغناطیسی درب و عبور دود از درب‌های باز شود، مراقبت ضرورت داردM/L5ساختمان‌هایی که در آن‌ها دتکتورحریق برای بهره برداری از سایر سیستم‌های حفاظت حریقی ضروری است (نظیر نگهدارنده مغناطیسی درب)
عملکرد مرسوم شامل قراردادن دتکتورهای حریق خودکار در کلیه مناطق خالی از سکنه نظیر انبار یا موتورخانه نمی‌شودM/L5 یا M/L4Mشرایطی که در آن‌ها حریق به سرعت می‌تواند از یک منطقه خالی از سکنه گسترش یافته و راه‌های فرار مناطق دارای سکنه را تخریب نماید
M/P1 یا M/P2هر ساختمانی که در آن‌ها دتکتور حریق به عنوان ضرورتی برای بیمه اموال یه به منظور جذب تخفیف حق بیمه مهیا می‌شود