آتریا ایمن کار

ضوابط نصب دتکتور بر مبنای استاندارد nfpa

  • شعاع پوشش دتکتور حرارتی روی سقف صاف بدون مانع ۵/۳ متر می‌باشد.
  • در مکان‌هایی که در حالت کارکرد عادی احتمال وجود دود می‌باشد، باید از دتکتورهای حرارتی استفاده نمود در صورتی که در فضاهای مذکور احتمال تغییرات ناگهانی دما وجود ندارد باید از دتکتور حرارتی افزایشی استفاده گردد.
  • جهت فضاهایی مانند؛ پارکینگ، رختشوی خانه و اتاق دیزل باید از دتکتورهای حرارتی افزایشی استفاده شود.
  • حداکثر فاصله بین دتکتورهای حرارتی در سقف‌های بدون مانع ۷ متراست.
  • در راهروهایی با عرض ۲ متر یا کمتر، فاصله دتکتورها حرارتی از یکدیگر می‌تواند تا ۱۰/۶متر افزایش یابد.
  • حداکثر ارتفاع نصب دتکتورهای حرارتی بر اساس کلاس حساسیت دتکتور ۷/۵ متر و ۹ متر می‌باشد.
  • حداقل فاصله دتکتور حرارتی از دیوار ۰/۵ متر است.

جهت انتخاب دتکتورهای حرارتی مناسب باید به دو مقوله‌ی کاربری فضا و کلاس بندی دتکتورهای حرارتی توجه شود. (کلاس‌های A1S، A2S، A1R، A2R و BR)

به طور کلی در صورت وجود مانع یا برجستگی در سقف، فاصله دتکتور حریق تا مانع (ارتفاع مانع کمتر از ۲۵۰ میلی متر) به اندازه دو برابر ارتفاع مانع یا برجستگی باید در نظر گرفته شود و در صورت وجود ارتفاع مانع بیشتر از ۱۰ درصد ارتفاع کف تا سقف ضمن رعایت فاصله نصب ۵۰ سانتی متری تا مانع می‌بایست در دو طرف مانع دتکتور حریق نصب گردد. در صورت وجود مانع، قفسه یا دیواره به صورتی که فاصله آن از سقف کمتر از ۳۰ سانتی متر باشد باید در دو طرف مانع، دتکتور حریق نصب گردد.

ضوابط طراحی سیستم‌های اعلام حریق بر اساس استاندارد NFPA

شرحشرایط
فاصله قابل قبول بین دتکتورهای دودی در شرایط معمولی۹٫۱ متر
حداکثر زمان انتقال هوا از دورترین نقطه به دتکتور نمونه گیر از هوا۱۲۰ ثانیه
حداقل فاصله دتکتور حرارتی نصب شده روی دیوار تا زیر سقف۱۰ سانتی متر
حداکثر فاصله دتکتور حرارتی نصب شده روی دیوار تا زیر سقف۳۰ سانتی متر
حداکثر ارتفاع تیر (نصف دتکتور حرارتی زیر تیر) ۳۰ سانتی متر
حداکثر مراکز تیرها از یکدیگر (نصب دتکتور حرارتی زیر تیر)۲٫۴ متر
حداکثر فاصله مجاز دتکتور حرارتی خطی نصب شده روی دیوار تا سقف۵۰ سانتی متر
حداکثر فاصله دتکتور حرارتی با دیوار یا پارتیشن با ارتفاع بیش از ۸۵% ارتفاع سقف۰٫۵*S
حداکثر فاصله دورترین نقطه سقف از دتکتور حرارتی نقطه‌ای۰٫۷ S
حداکثر فاصله دتکتورهای حرارتی از تیرچه۰٫۵ S
حداکثر فاصله دتکتورها با تیرهای با ارتفاع بیش از ۱۰ سانتی متر۲٫۳ S
حداکثر ارتفاع مجاز سقف برای دتکتور حرارتی۱۰ متر
حداقل دمای محیط (نصب دتکتور دودی)صفر درجه سانتی‌گراد
حداکثر دمای محیط (نصب دتکتور دودی)۳۸ درجه سانتی‌گراد
حداکثر رطوبت (نصب دتکتور دودی)۹۳%
حداکثر سرعت هوا(نصب دتکتور دودی)۱٫۵ متر بر ثانیه
حداقل فاصله تایید شده دتکتورهای چند حسگره از یکدیگر۱۵ متر
حداقل فاصله دتکتور حرارتی نصب شده روی سقف تا دیوار مجاور۱۰ سانتی متر
حداقل ارتفاع نصب شستی اعلام حریق۱٫۱ متر
حداکثر ارتفاع نصب شستی اعلام حریق۱٫۳۷ متر
حداکثر فاصله نصب شستی از درب ورودی۱٫۵ متر
حداکثر فاصله پیمایش برای دسترسی به شستی در هر طبقه۶۱ متر

* S فاصله بین دو دتکتور می‌باشد.

نکته

  1. اگر ارتفاع تیر کمتر از ۱۰% ارتفاع سقف باشد شرایط طراحی مانند سقف مسطح در نظر گرفته می‌شود.
  2. در صورتی که ارتفاع تیر بیش از ۱۰% ارتفاع سقف و فاصله تیرها بیش از ۴۰% ارتفاع سقف باشد باید در فضای میان هر دو تیر، یک دتکتور نصب گردد.
  3. برای سقف‌های شیب دار دارای تیرچه، دتکتور می‌بایست زیر تیرچه نصب گردد.

شرکت مهندسی آتریا ایمن کار

انواع دسته بندي‌هاي حریق یا آتش سوزی‌ها(Fire Classifications)

آتش حاصل ترکیب شدن یک ماده سوختنی با اکسیژن هوا به همراه تولید نور و گرما می‌باشد. برای ایجاد حریق وجود چهارعامل اکسیژن، ماده سوختنی، حرارت و واکنش زنجیره‌ای که به مثلث حریق معروف هستند ضروری می‌باشد. با حذف هر یک از این موارد آتش مهار و سوختن متوقف می‌گردد. کشف و کنترل حریق در لحظات اولیه حریق مانع بروز خسارات زیاد می‌شود. بنابراین برای کنترل حریق باید روش‌های اطفاء حریق را بدانیم.

انواع حریق بر اساس استانداردهای اروپا و آمریکا

برای آسانی در پیشگیری و کنترل آتش سوزی، حریق‌ها را براساس ماده سوختنی به دسته‌های مختلفی تقسیم بندی می‌کنند. با توجه به استاندارد NFPA آمریکا حریق به 5 دسته ABCDK و با توجه به استاندارد اروپا حریق به 6 دسته ABCDEF تقسیم می‌شود. گروه ABD در تمامی استانداردها مشابه هم و گروه C در آمریکا شامل حریق‌های الکتریکی و برقی و در استاندارد اروپایی حریق C مربوط به گازهای قابل اشتعال می‌باشد. گروه K در استاندارد آمریکا و گروه F در استاندارد اروپا برای آتش سوزی ناشی از روغن‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تقسیم بندی کشور ما ایران براساس استاندارد اروپایی است که مورد تایید ISO نیز می‌باشد.

گروه A :

آتش سوزی مواد جامد و طبیعی که معمولاً ساختار آلی دارند. مانند چوب و کاغذ، پارچه و پلاستیک که پس از سوختن از خود خاکستر بر جای می‌گذارند. مبنای اطفای این خاموش کننده‌ها خنک بودن می‌باشد. جهت اطفاء این نوع حریق از خاموش کننده محتوا آب و آب کف استفاده می‌شود. خاموش کننده‌های مربوط به این نوع دارای علامتی مثلث شکل و سبز رنگ با نشان A هستند.

گروه B:

آتش سوزی مایعات قابل اشتعال و یا جامدات قابل اشتعال تبدیل شونده به مایع، مانند بنزین، روغن، گازوئیل و … . مبنا اطفاء این حریق‌ها خفه کردن (رقیق کردن اکسیژن) می‌باشد. جهت اطفاء این نوع حریق، از خاموش کننده محتوای پودر خشک شیمیایی، کف و ماسه خشک استفاده می‌شود. خاموش کننده‌های مناسب این دسته دارای برچسب مربع قرمز رنگ با علامت B هستند.

گروه C:

آتش سوزی ناشی از گازها یا مایعات و یا مخلوطی از آن‌ها که قابلیت تبدیل شدن به گاز را دارند. مانند بوتان، پروپان، هیدروژن، گاز مایع و گاز شهری. راه اطفاء این گروه حریق خفه کردن و یا جداسازی (قطع سوخت) می‌باشد. جهت اطفاء این نوع حریق، از خاموش کننده محتوای پودر خشک شیمیایی استفاده می‌شود. خاموش کننده‌های مناسب این دسته دارای برچسب مربع آبی رنگ با علامت C هستد.

گروه D :

آتش سوزی فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم، لیتیوم، سدیم، پتاسیم، آلومینیوم و … . مبنا اطفاء این حریق‌ها خفه کردن (رقیق کردن اکسیژن) می‌باشد. جهت اطفا‌ این نوع حریق از خاموش کننده محتوای پودر خشک استفاده می‌شود. لازم به ذکر است استفاده از خاموش کننده‌های حاوی آب در این گروه بی اثر و حتی گاهی خطرناک است.

گروه E :

آتش سوزی‌های الکتریسیته شامل حریق‌های وسایل الکتریکی و الکترونیکی مانند کامپیوتر، رادیو، تلویزیون، گرم کن برقی و … . راه اطفاء این نوع از حریق قطع جریان برق و سپس خفه کردن حریق با گاز CO2  (عایق جریان الکتریسیته) یا هالن و یا هالوکربن می‌باشد. خاموش کننده‌هایی که قابلیت کنترل آن را دارند با حرف E نمایش داده می شوند.

گروه F :

آتش سوزی‌های ناشی از سوختن روغ‎ن‌های خوراکی که بیشتر در آشپزخانه‌ها و رستوران‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. مبنا اطفاء این نوع تز حریق جداسازی می‌باشد. سیستم اطفاء واتر میست (Water- mist ) و یا استفاده از پتوی ضد حریق جهت خاموش نمودن این گروه مناسب می‌باشد.