چگونه باید سیستم اعلام حریق را تست کرد؟

سیستم اعلام حریق یکی از مهمترین سیستم‌های محل کار یا زندگی شماست، به این خاطر که امنیت جانی و مالی شما را تا حدود بسیار زیادی تامین می‌کند. سیستم اعلام حریق به شما در مورد آتش‌سوزی و دودهای خطرناک هشدار می‌دهد. بنابراین شما و اطرافیانتان زمان لازم برای تخلیه و دور شدن از مکان‌های خطرناک را خواهید داشت. دستگاه‌های الکترونیکی مصون از خطا نیستند، عمر باتری‌ها محدود است و سایر قسمت‌های دتکتور دود می‌توانند به مرور فرسوده شوند، بنابراین برای اطمینان از عملکرد مناسب نیاز به تست سیستم اعلام حریق به صورت دوره‌ایست.

چه زمان‌هایی باید سیستم اعلام حریق را تست کنیم؟

به طور معمول و طبق استاندارهای آتش نشانی سیستم‌های اعلام حریق باید حداقل یک بار در ماه آزمایش شوند و باتری‌ها باید حداقل یک یا دو بار در سال تعویض شوند و در صورت مشاهده‌ی که هر یک از موارد زیر سیستم علام حریق باید مجددا بررسی شود:

• دتکتور یا آشکارساز دود اغلب هشدارهای غلط دهد.
• آلارم به طور منظم بوق کوتاه بزند بدون اینکه کسی آن را لمس کرده باشد.
• دود مکرر در آشپزخانه باعث شده است که دستگاه بیش از حد فعال شود، این موضوع منجر به فرسودگی سریعتر سیستم اعلام حریق می‌شود.

به طور کلی دو نوع اصلی دتکتور دود وجود دارد:

1. باتری‌دار: این نوع می‌تواند در برابر باتری‌های معیوب یا فرسوده حساس باشد. در این نوع دتکتورها آزمایشات ماهانه بسیار مهم است. هرگز باتر‌ی‌های قدیمی را در دتکتور دود قرار ندهید.
2. دتکتور Hardwired:  این نوع از دتکتورها توسط سیستم برق منزل شما تغذیه می‌شوند، اما معمولاً دارای باتری‌های پشتیبان نیز هستند تا سیستم در هنگام قطعی برق بتواند به کار خود ادامه دهد. دتکتور دود Hardwired هم به آزمایش ماهانه برای اطمینان از عملکرد صحیح باتری و قطعات نیاز دارند.

چگونه سیستم اعلام حریق را تست کنیم؟

همیشه باید دستورالعمل‌های شرکت سیستم اعلام حریق را برای روش مناسب آزمایش دتکتور دود و آلارم آتش‌سوزی بررسی کرد. اما، به طور کلی، بیشتر دتکتورهای دود با سیم و باتری را می‌توان به روش زیر آزمایش کرد:

مرحله اول: در مرحله اول یادتان باشد که حتما به اعضای خانواده و یا در محل کار به همکاران خود هشدار دهید که در حال تست سیستم اعلام حریق هستید. دتکتورهای دود دارای زنگ هشدار شدیدی هستند که ممکن است کودکان و یا حتی افراد بزرگسال را بترساند، بنابراین به همه اطلاع دهید که قصد دارید آلارم هشدار را آزمایش کنید تا از ترساندن افراد جلوگیری شود.

مرحله دوم: یکی از اعضای خانواده را در دورترین نقطه و دور از زنگ هشدار در خانه خود مستقر کنید. این موضوع برای اطمینان از شنیدن زنگ هشدار در همه جای خانه شما بسیار مهم است. ممکن است نیاز باشد دتکتورهای دیگری را در قسمت‌های از محل که صدای زنگ هشدار کم، خفه یا ضعیف است نصب کنید.

مرحله سوم: دکمه تست را بر روی قسمت جلویی یا پشتی دتکتور دود فشار دهید و نگه دارید. این کار ممکن است چند ثانیه طول بکشد، اما هنگام فشار دادن دکمه، یک آژیر خیلی بلند باید از دتکتور دود شنیده شود. و یا می‌توانید بررسی کنید که آیا میزان حساسیت دستگاه به دود و حرارت مناسب است یا نه؟ می‌توانید دتکتور دود را با اسپری دود و یا روشن کردن کبریت و دود حاصل از آن در نزدیکی دستگاه تست کنید. اگر صدای دستگاه اعلام حریق ضعیف است یا اصلا صدایی شنیده نمی‌شود، ابتدا باتری‌ها را چک کنید در صورت نیاز آن‌ها را تعویض کنید.

اگر بیش از شش ماه از آخرین تعویض باتری‌ها گذشته باشد، بدون توجه به نتیجه آزمایش، آن‌ها را عوض کنید و برای اطمینان از عملکرد مناسب، باتری‌های جدید را برای آخرین بار تست کنید. همچنین باید به دتکتور دود نگاهی بیندازید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ گرد و غبار یا ماده دیگری جلوی سوراخ‌های آن را نگرفته باشد، زیرا وجود گرد و غبار حتی در صورت جدید بودن باتری‌ها می‌تواند مانع کار دتکتور دود شود.

 نکات کلیدی در هنگام تست سیستم اعلام حریق

تست سیستم اعلام حریق علاوه بر دتکتور که در بالا اشاره شد شامل تمام دستگاه‌هایی می‌شود که یک سیستم اعلام حریق را تشکیل می دهند. این قسمت‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

• دستگاه‌های شروع کننده: دتکتور دود، دتکتور گرما، دتکتور کانال، دتکتور پرتو یا نور و غیره.
• دستگاه‌های هشدار دهنده: استروب‌های horn، استروب‌های chim، استروب‌های speaker و غیره
• پنل اعلام حریق: پنل اعلام حریق رابط بین شستی‌ها، دتکتورها و دیگر قسمت‌های سیستم اعلام حریق است، که باید تحت بازرسی و آزمایش منظم قرار بگیرد.

چه آزمایش‌هایی برای سیستم اعلام حریق لازم است؟

این بدان معنا است که چندین تست مورد نیاز وجود دارد که باید برای سیستم‌های اعلام حریق آن‌ها را انجام دهید. اگرچه اکثرا سالانه تکنسین قسمت‌های مختلف سیستم اعلام حریق از جمله پنل اعلام حریق را برای اطمینان از عملکرد صحیح مورد آزمایش قرار می‌دهد، اما در اینجا دو تست دیگر را برای شما آورده‌ایم که ممکن است با آن‌ها آشنا نباشید.

• آزمون قبولی: آزمون قبولی بلافاصله پس از اتمام نصب سیستم جدید مورد نیاز است. این همان تست عملکرد است و عملکرد صحیح کلیه اجزای سیستم جدید اعلام حریق را تضمین می‌کند. هر دستگاه درون این سیستم، چه قسمت‌های شروع کننده، چه هشدار دهنده یا پنل آتش نشانی در این مرحله آزمایش می‌شوند. آزمون قبولی فقط یک بار، بعد از نصب و قبل از استفاده از ساختمان انجام می‌شود. تنها استثنا این است که اگر ساختمان مورد بازسازی قرار بگیرد، پس از آن باید مجدداً برای سیستم اعلام حریق آزمون قبولی انجام شود.
• تست حساسیت: تست حساسیت باید ظرف یک سال پس از نصب انجام شود. این تست بیشتر بر روی دستگاه‌های شروع کننده مثل دتکتورها متمرکز است و آنها را آزمایش می‌کند تا اطمینان حاصل شود به طور کارآمد و مناسب کار می‌کنند.

برای این کار، تکنسین‌ها باید یک دستگاه اندازه گیری و دود آئروسل (یا گرما) را برای فعال کردن دستگاه شروع کننده بکار گیرند و از مقدار دود از پیش تعیین شده استفاده کنند تا مطمئن شوند زنگ هشدار در محدوده دوده یا گرمای تولید شده فعال می‌شود. سپس تکنسین عدد اندازه‌گیری شده خود را با محدوده اعلام شده توسط سازنده آن دستگاه مقایسه می كنند. اگر دستگاه در محدوده تنظیم شده فعال شود، در این تست قبول  می‌شود.

برای انجام تست سیستم اعلام حریق به دو تکنسین نیاز است، یک تکنسین پنل اعلام حریق را کنترل می‌کند در حالی که تکنسین دیگری آزمایش و فعال‌سازی دتکتورها را انجام می‌دهد. گاهی اوقات، در مکان‌های بسیار کوچک مانند یک خانه، یک تکنسین نیز  می‌تواند آزمایش را به تنهایی انجام دهد.

به طور میانگین تست سیستم اعلام حریق چقدر زمان می‌برد؟

مدت زمان بازرسی‌ها و تست تمام قسمت‌های سیستم اعلام حریق کاملاً به اندازه سیستم و مکان بستگی دارد. برای یک ساختمان اداری به طور متوسط با ​​دو تا سه طبقه، می‌توان سیستم‌ها را به راحتی در طی نیمی از روز آزمایش کرد. به تبع آن ساختمان‌های بزرگتر مدت زمان بیشتری طول می‌کشد. آزمایش سیستم‌های بزرگ، مانند سیستم‌هایی که از بیمارستان‌ها، هتل‌ها، مراکز خرید بزرگ و مدارس محافظت می‌کنند، به راحتی ممکن است یک تا دو هفته طول بکشد.

مقدمات لازم جهت تست سیستم اعلام حریق

در صورتی که سیستم اعلام حریق شما به آتش نشانی متصل است و از طریق این سازمان کنترل می‌شود باید قبل از اینکه سیستم خود را تست کنید با آتش نشانی تماس بگیرید تا به آنها اطلاع دهد که آزمایشی روی سیستم در حال انجام است. آتش نشانی سیگنال‌های مربوط به وقوع آتش را دریافت می‌کند و آ‌ن‌ها را ثبت می‌کند، اما به هیچ وجه به آنها پاسخ نمی‌دهد.

روش دیگر برای آماده شدن برای آزمون سیستم اعلام حریق این است که به این فکر کنید که آیا می‌خواهید دستگاه‌های اعلان (آژیر، استروب و …) به طور همزمان تست شوند یا خیر و آیا می‌خواهید آن‌ها در ساعات کار آزمایش شوند یا در زمانی دیگر؟ تصمیم‌گیری در این موارد می‌تواند به شما کمک کند آزمایش را برای بهترین زمان برنامه‌ریزی کنید.

پنل اعلام حریق چه نقشی درآزمایش سیستم اعلام حریق دارد؟

در طول آزمایش سیستم اعلام حریق، یک تکنسین پنل اعلام حریق را کنترل می‌کند تا اطمینان حاصل کند که هر یک از دستگاه‌ها به درستی با پنل تعامل دارند و عملکرد پنل اعلام حریق نیز مناسب است. همراه با آزمایشات و بازرسی‌هایی که قبلاً توضیح داده شده، باتری‌های پنل هشدار بررسی می‌شوند و هنگامی که هر دستگاه فعال و آزمایش می‌شود، تکنسین کنترل‌کننده پنل مطمئن خواهد شد که رویدادها همانطور که باید در پنل باشند مشاهده می‌شوند.

علاوه بر تست، پنل‌های اعلام حریق همچنین می‌توانند به روند آسان‌تر تست کل سیستم کمک کنند. در حالی که پنل‌های معمولی اطلاعات مفید اضافی زیادی را ارائه نمی‌دهند، پنل‌های آدرس پذیر (که مکان خاص هر دستگاه را در سیستم ضبط می‌کنند) می‌توانند بسیار مفید باشند. این پنل‌های آدرس‌پذیر سیستم اعلام حریق می‌توانند هر دستگاه را پین کرده، حساسیت، دمای محیط آن را ثبت کرده و علاوه بر این کثیف بودن دستگاه و یا مشکلات دیگری را نیز تشخیص دهند. پنل‌های آدرس‌پذیر می‌تواند به تکنسین ها کمک کند خیلی سریعتر تمام دستگاه‌های سیستم را پیدا کنند و تست حساسیت سیستم اعلام حریق را با سرعت بالاتری انجام دهند.

آیا همه قسمت‌های سیستم اعلام حریق تست شده‌اند؟

متأسفانه، معمولاً هیچ راه آسانی برای تشخیص مکان همه دستگاه‌ها و بررسی همه آن‌ها وجود ندارد. اگر سیستم دارای یک پنل آدرس‌پذیر باشد، پنل تمام دستگاه‌ها و مکان‌های آن‌ها را ضبط می‌کند. اگر تکنسینی که سیستم شما را آزمایش می‌کند همان کسی است که آن را نصب کرده است، ممکن است که تکنسین لیست فیزیکی همه دستگاه ها را تهیه کرده باشد. بنابراین می‌توان از این لیست برای اطمینان از آزمایش همه دستگاه‌ها استفاده کند.

اما فرض کنید تکنسینی که سیستم شما را آزمایش می‌کند متفاوت از شرکت یا تکنیسنی است که آن را نصب کرده است و سیستم شما نیز از یک پنل معمولی استفاده می‌کند. در این صورت، تنها راه برای یافتن همه دستگاه‌ها این است که تکنسین در همه قسمت‌های خانه یا محل کار برود و تمام اتاق‌ها و فضاها و حتی نمای بیرونی را بررسی کند. البته تکنسین‌های مجرب و دوره دیده دقیقا می‌دانند که قسمت‌های مختلف دستگاه‌های اعلام حریق دقیقا در کدام مکان‌ها باید باشد.

اگر دستگاهی در تست اعلام حریق موفق نباشد چه کنیم؟

اگر دستگاهی در آزمایش خود موفق نشود باید مراحل زیر را دنبال کنید.

اولین و تنها مرحله مورد نیاز این است که تکنسین و یا شرکت، دستگاهای خراب را اعلام کنند.

اگر فقط چند دستگاه خراب شده باشد و تکنسین دستگاه‌ها را داشته باشد و فرصت پرداخت و تعویض کالا در همان روز فراهم باشد، تکنسین تعویض را همان زمان انجام می‌دهد و دستگاه جدید را نیز آزمایش می‌کند. با این وجود، در نهایت، تنها شرط تکنسین و فروشنده این است که در طی 24 ساعت از تمام دستگاه‌هایی که در مراحل آزمایش ناموفق بوده اند، به شما اطلاع دهد. سپس گام‌های بعدی برای اصلاح یا جایگزینی مشکلات را به خود شما بستگی دارد.

چند نکته کلی در تست‌های هفتگی سیستم اعلام حریق

حداقل باید یک تماس دستی انجام شود برای تست توانایی کنترل پنل اعلام حریق برای دریافت سیگنال و زنگ هشدار و تا اطمینان حاصل شود که سیگنال هشدار آتش درهر گیرنده هشدار دریافت می‌شود. تأیید اینکه تمام مدارهای هشدار دهنده آتش در زمان آزمایش به درستی کار می‌کنند ضروری نیست. در زمان انجام هر بار آزمایش هفتگی دستگاه اعلام حریق باید از یک نقطه تماس دستی متفاوت استفاده شود تا تمام نقاط تماس دستی در محل به صورت چرخشی در یک بازه زمانی آزمایش شوند.

مدت زمان به صدا درآوردن سیگنال هشدار آتش نباید در زمان آزمایش هفتگی بیش از یک دقیقه باشد، به طوری که در صورت آتش‌سوزی در زمان آزمایشات هفتگی، با طولانی‌تر شدن صدای زنگ هشدار، به ساکنین هشدار داده می شود. انتشار خودکار و سایر اقدامات آتش‌سوزی فعال شده توسط سیستم هشدار باید بررسی شوند تا مطمئن شوید به طور موثر کار می‌کنند.

تست‌های مکان‌ها و دستگاه‌ها در هر نقطه، باید در Log Book ثبت شوند. همچنین هر نقصی در سیستم باید در دفتر به ثبت شود و به شخص مسئول گزارش شده و برای اصلاح آن اقدام شود.

تست هفتگی سیستم اعلام حریق باید هر هفته تقریباً در همان ساعت انجام شود و به سرنشینان باید دستور داده شود كه ضعیف بودن زنگ هشدار را گزارش دهند. در محوطه‌هایی که برخی از کارمندان فقط در ساعاتی غیر از محل آزمایش آلارم‌های حریق کار می‌کنند، حداقل یک بار در ماه باید یک آزمایش اضافی انجام شود تا از آشنایی این کارکنان با سیگنال هشدار آتش اطمینان حاصل شود.

آزمایش‌هایی ماهانه برای اطمینان از توانایی سیستم در شرایط هشدار

اگر از یک ژنراتور اضطراری به طور خودکار به عنوان بخشی از منبع تغذیه آماده به کار برای سیستم تشخیص و اعلام حریق استفاده می‌شود، باید یک بار در ماه با شبیه‌سازی خرابی در منبع ایجاد شود و حداقل برای یک ساعت از طریق on-load کار کند. در پایان آزمایش، مخازن سوخت باید پر شود و سطح روغن و مایع خنک کننده باید بررسی شود.

اگر از باتری‌ها به عنوان منبع تغذیه استفاده می‌شود، باید اطمینان حاصل شود که باتری‌ها و اتصالات آ‌ن‌ها از وضعیت خوبی برخوردار هستند و در صورتی که عمرشان تمام شده است سریعا تعویض شوند.

بازرسی و سرویس دوره‌ای باید توسط یک فرد ذی صلاح با دانش تخصصی در مورد سیستم‌های اعلام حریق، از جمله آگاهی از علل هشدارهای دروغین، اطلاعات کافی در مورد سیستم و دسترسی کافی به قطعات یدکی، انجام شود.

شرکت آتریا ایمن کار به همراه تکنسین‌های مجرب و حرفه‌ای آماده ارائه بهترین خدمات در زمینه نصب و تست سیستم‌های اعلان و اطفاء حریق به شما سروران عزیز می‌باشد برای اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.

از آنجایی که مکان‌های صنعتی اغلب شامل استفاده از مواد شیمیایی یا بخارات خطرناک می‌شوند، لازم است سیستم‌های تصفیه و فیلتر هوا برای حفظ امنیت و آسایش کارگران در محیط کارشان اجرا شود. سیستم‌های اگزاست صنعتی می‌توانند سیستم‌های در هم تنیده ساده یا پیچیده از اجزای مختلف باشند که به تمیز کردن هوا به روش‌های مختلف از ذرات و دودهای مختلف کمک می‌کنند. سیستم‌های اگزاست بخش مهمی از تاسیساتی هستند که با مواد رادیواکتیو یا هسته‌ای، درمان‌های زیست پزشکی، تولید عمومی و بسیاری از صنایع دیگر سروکار دارند. حتی تأسیساتی که فقط حاوی آلاینده‌های مزاحم یا آلوده کننده هوا هستند، ممکن است به یک سیستم اگزاست صنعتی نیاز داشته باشند تا با استانداردهای کاری OSHA مطابقت داشته باشند.

فرآیند اجرا سیستم اگزاست صنعتی

•  نمونه برداری هوای بهداشتی

قبل از اجرای یک سیستم اگزاست صنعتی در یک مرکز باید بررسی شود تا مشخص شود چه نوع سیستمی باید نصب شود. برای این کار باید یک نمونه هوای خنثی بهداشتی گرفته شود. این نمونه اندازه گیری آلاینده‌های هوا و سایر ذرات موجود در هوای خنثی در یک مرکز است که در آزمایشگاه استریل اندازه گیری و آزمایش شده است. پس از آزمایش نمونه، ذرات و آلاینده‌ها را می‌توان شناسایی و اندازه گیری کرد تا مشخص شود که آیا به سیستم اگزاست صنعتی نیاز هست و در صورت لزوم، چه نوع تجهیزاتی لازم است.

• آماده سازی

هنگامی که مقامات بهداشت و ایمنی تعیین می‌کنند که چه نوع سیستم اگزاست صنعتی در یک تاسیسات صنعتی مورد نیاز است، پیمانکار می‌تواند نحوه ساخت صحیح و ایمن سیستم را در محل سایت تعیین کند. این شامل بررسی مستندات ایمنی و مهندسی در مورد تاسیسات و توسعه یک طرح برای معرفی دقیق اجزای سیستم اگزاست است. به دلیل تنوع گسترده تجهیزات موجود در هر دو اندازه استاندارد و سفارشی، سیستم‌های اگزاست نسبتاً ماژولار و قابل تغییر هستند تا به درستی مکمل یک دستگاه باشند.

• نصب کامپوننت‌ها

چندین جزء مختلف باید با هم ترکیب شوند تا یک سیستم اگزاست درست کار کند. با ظهور کنترل‌های دیجیتال، همه این قطعات توسط یک واحد منفرد به نام کپچر هود کنترل می‌شوند، که سپس قرائت‌های خود را به یک کامپیوتر مرکزی گزارش می‌دهد. کپچر هود را می‌توان در مکان‌های بی خطر مانند کانال، دریچه هوا یا لوله اگزوز نصب کرد. نمونه‌هایی از هوای اتاق را جمع آوری و نظارت می‌کند تا اطمینان حاصل شود که مقدار مناسب فیلتراسیون به دست می‌آید. می‌تواند در دوره‌های مختلف و روزهای متفاوت قرائت‌ها را انجام دهد و آن‌ها را به رایانه مرکزی ارسال کند تا یک تحلیلگر بتواند تغییرات فیلتر هوا را در زمان‌های مختلف نظارت کند و در صورت لزوم تنظیمات را انجام دهد. اگر خوانش‌ها نشان می‌دهند که هوا به‌درستی تمیز نمی‌شود، هودهای جذب پیشرفته نیز می‌توانند تنظیماتی را برای فیلتر کردن هوا انجام دهند.

یک واحد فیلتر هوا در هر سیستم اگزاست صنعتی ضروری است. واحدهای فیلتر هوا در قدرت‌های مختلف در دسترس هستند تا هوا را در سطوح مختلف شدت فیلتر کنند. فیلترهای هوای ذرات با راندمان بالا (HEPA) برخی از قوی‌ترین فیلترهای هوا هستند و می‌توانند تا 99.7 درصد از تمام ذرات هوا را با ابعاد 0.3 میکرون بزرگ یا بزرگ‌تر تمیز کنند. بسته به نوع آلاینده‌های موجود در هوای خنثی تاسیسات، انواع مختلفی از فیلترهای هوا انتخاب می‌شوند. این تصمیمات باید بر اساس دفع آلاینده‌ها و همچنین قابلیت فیلتر برای حذف آلاینده‌ها از هوا گرفته شود. به عنوان مثال، انتشار انواع خاصی از آلاینده‌ها، مانند مواد رادیواکتیو و دودهای زیست‌پزشکی، در محیط غیرقانونی است، بنابراین یک فیلتر هوا باید این زباله‌ها را جمع‌آوری کند تا در زمان بعدی دفع شود.

• اگزاست

لوله اگزاست یکی از اجزای نهایی یک سیستم اگزاست صنعتی است. این واحد نهایی روشی است که در آن همه آلاینده‌ها، یا در قیف برای جمع‌آوری و دفع بعد یا خارج از محیط، دفع می‌شوند. اگر یک سیستم فیلتر هوا برای حذف ذرات گرد و غبار غیر سمی/خطرناک اختصاص داده شده باشد، یک لوله اگزوز ساده برای هدایت گرد و غبار به بیرون از تاسیسات در دسترس است. در غیر این صورت، اقدامات احتیاطی ویژه ای باید انجام شود و قوانین محلی باید مورد مشورت قرار گیرند.

وقوع حریق در ساختمان‌های مسکونی، مجتمع تجاری و صنایع کوچک و بزرگ همه ساله باعث وارد آمدن خسارت‌های جانی، مالی و زیست محیطی فراوانی به جوامع مختلف می‌شود. طبق اطلاعات موجود نیمی از مرگ و میرهای ناشی از آتش‌سوزی، در حریق‌های ساختمانی اتفاق می‌افتد. خسارت‌های مستقیم و غیر مستقیم ناشی از حریق در ساختمان‌ها برابر 0/72 درصد از کل تولید ناخالص داخلی می‌باشد که این مقدار رقمی برابر با 200 میلیون دلار است.

شما به عنوان شخص مسئول باید ارزیابی خطر آتش سوزی محل را انجام داده و مرتباً این امر را بررسی کنید. این امر مشخص می‌کند که برای جلوگیری از آتش سوزی و ایمن نگه داشتن افراد باید چه کار کنید. اگر در محل کسب و کار شما بیش از 5 نفر مشغول به فعالیت هستند، باید یک گزارش کتبی از ارزیابی ریسک حریق خود داشته باشید.

انجام ارزیابی

• شناسایی خطرات ناشی از آتش سوزی.
• افراد در معرض خطر را شناسایی کنید.
• ارزیابی ، حذف یا کاهش خطرات.
• یافته‌های خود را ثبت کنید، یک برنامه اضطراری تهیه کنید و آموزش‌های مربوطه را ارائه دهید.
• ارزیابی خطر آتش سوزی را به طور منظم مرور و به روز کنید.

نمودار ارزیابی خطرات ایمنی آتش سوزی fire safety risk assessment chart اطلاعات دقیق تری در مورد این مراحل ارائه می‌دهد.

شما باید در نظر بگیرید:

• مسیرها و خروجی‌های اضطراری
• سیستم‌های تشخیص و هشدار آتش
• تجهیزات آتش نشانی
• حذف یا ذخیره سازی ایمن مواد خطرناک
• طرح تخلیه اضطراری آتش
• نیازهای افراد آسیب پذیر، به عنوان مثال سالمندان، کودکان خردسال یا افراد دارای معلولیت
• ارائه اطلاعات به کارکنان و سایر افراد در محل
• آموزش ایمنی آتش سوزی کارکنان

در ارزیابی کمک کنید:

• شما می‌توانید با استفاده از راهنمای استاندارد ارزیابی خطر آتش سوزی، ارزیابی خطر آتش سوزی را خودتان انجام دهید.
• اگر شما تخصص یا زمان لازم برای انجام ارزیابی خطر آتش سوزی را ندارید، باید یک “شخص شایسته” را برای کمک تعیین کنید، به عنوان مثال یک ارزیابی کننده حرفه ای خطر.
• اگر مطمئن نیستید که آتش نشانی و نجات محلی شما می‌توانند به شما توصیه کنند، اگر مطمئن نیستید که ارزیابی خطر شما به درستی انجام شده است. با این حال، آنها نمی‌توانند ارزیابی خطر را برای شما انجام دهند.

شرکت آتریا ایمن کار با داشتن پرسنل متخصص، همواره آماده ارائه خدمات در زمینه سیستم‌های اعلان و اطفاء حریق می‌باشد.

اسپرینکلرها براساس دمای عملياتی به کدهای ذيل درجه‌بندی گرديده‌اند:

جدول ١ دسته‌بندی نرخ عملكرد و دمای اسپرینکلرها و رنگ تيوپ‌های آن (کد ١٣ از NFPA)

اسپرینکلرها به تنهايی يك سيستم مستقل و قابل قبول هستند و به نگهداری خيلی مختصری نياز دارند. با توجه به اين که در اسپرینکلرها، در داخل لوله‌ها آب می‌باشد، لذا تنها بايد در ساختمان‌هايی که در معرض خطر آتشسوزی مي‌باشند، به كار برده شوند و دمای ساختمان‌ها بايستی در حد فاصل ۴٠ درجه فارنهايت (۴ درجه سانتيگراد) يا بالاتر حفظ گردد. در مواقعي که لازم است تعدادی از اسپرینکلرها در محيط‍‌هایی با دمای پایين‌تر نصب گردند می‌توان از مواد ضد يخ استفاده نمود. آن بخش از لوله‌های اسپرینکلر در سيستم‌های تر که در معرض دمای زير صفر باشند، باید با محلول ضد يخ پر گردند.
جداول الف- ١-۶ شامل اطلاعاتی در خصوص محلول‌های ضد يخ مي‌باشند.
جدول الف-١-۶ در صورتی که آب اسپرینکلر دارای مخزن مستقل بوده و در انشعابات احتمال يخ زدگی وجود داشته باشد از محلول‌های ضد يخ به شرح ذيل استفاده مي‌شود: 

دود ناشی از آتش سوزی، باعث کاهش قدرت دید و افزایش تلفات در حوادث آتش سوزی می‌شود. طبق آمار به دست آمده ار حوادث آتش سوزی، دود از شعله، حرارت و آوار کشنده‌تر است. از این رو نصب تجهیزات تخلیه و تهویه دود تاثیر بسزایی بر ایمنی ساختمان در برابر آتش سوزی دارد. این تجهیزات با کاهش غلظت دود و گازهای سمی حاصل از آتش سوزی در محیط، علاوه بر کاهش آسیب‌های ناشی از خفگی در اثر دود باعث ایجاد شرایط مساعدی برای عملیات امداد و نجات و آتش نشانان می‌شود. در ادامه فایل مربوط به استاندارهای تخلیه و تهویه دود، مورد تایید سازمان آتش نشانی تهران برای شما مهندسین گرامی قرار داده شده است.

ضوابط شهرداری تهران

ASHRAE Application 2019 (Heating، Ventilating and Air-Conditioning Application

Caoter54-2019-ASHRAE Application-Fire and Smoke Control

IBC-2018 ICC International Building Code

NFPA 92- 2018-Standard for Smoke Control Systems

سیستم اطفاء حریق پایروژن را می‌توان انقلابی در سیستم اطفاء حریق دانست. پایروژن اولین سیستم اطفاء حریق پودر و گاز(ایروسول) است که از تکنولوژی سوخت جامد موشک استفاده می‌کند و به عنوان جایگزینی بی خطر و کاربردی برای هالون، هالوکربن‌ها ، پودرهای شیمیایی و گازهای بی اثر طراحی شده است. پایروژن جامدی غیرسمی و بی اثر می‌باشد و تا زمانی که به صورت الکتریکی و یا حرارتی فعال نشده است پایدار می‌ماند و در صورت فعال شدن ترکیبی از پودر و گاز (ایروسول) با خاصیت خاموش کنندگی تولید می‌کند.

ایروسول تولید شده به صورت فیزیکی و شیمیایی به حریق حمله ور شده و به صورت لحظه‌ای حریق را خاموش و از شعله وری مجدد (و در شرایط واقعی از انفجار) نیز جلو گیری می‌کند. ایده اطفاء حریق در پایروژن منحصر به فرد می‌باشد، یک ماده شیمیایی جامد هنگامی که به صورت الکتریکی و یا حرارتی تحریک شود، ترکیبی از گاز و پودر میکرونی خشکی ایجاد می‌کند و ذرات خشک شیمیایی و مخلوطی از گاز با هم مخلوط شده و ایروسول خاموش کننده منحصر به فردی را تشکیل می‌دهند. قبل از انتشار ایروسول به منطقه تحت پوشش، ذرات ایروسول از یک خنک کننده شیمیایی عبور نموده و دمای ایروسول را به نحو مطلوبی کاهش می‌دهد و به انتشار یکسان مواد در محیط نیز کمک می‌کند.

مزایای سیستم اطفا حریق اتوماتیک پایروژن

• قابلیت اطفاء کلاس‌های مختلف حریق؛ جامد (A) ، مایع (B) ، گاز (C) و ناشی از الکتریسیته (E)

• معرفی شده توسط US EPA به عنوان مناسب ترین جایگزین سیستم گازی Halon

• بدون ایجاد اثر خورندگی در دمای بالا و بدون ایجاد آسیب بر روی تجهیزات

• ماندگاری بالا در محیط بعد از اطفاء تا 1 ساعت و جلوگیری از شعله وری مجدد

• بدون هیچگونه امکان نشتی، چکه و افت فشار و عدم نیاز به شارژ مجدد تا 10 سال

• هدایت الکتریکی صفر حتی در میدان‌های قوی

• عدم نیاز به فضای جداگانه جهت نصب و لوله کشی

• بدون مخازن تحت فشار و امکان انفجار

• همسو با محیط زیست

• عدم تاثیرپذیری از لرزش و ضربه

در چنین محیط‌هایی به دلیل حجم بالای تجهیزات الکتریکی، تأمین هوای مداوم، عملکرد فرآیندهای کاملاً خودکار و وجود مواد قابل اشتعال/منفجره، خطر آتش سوزی قابل توجهی وجود دارد.
علاوه بر خطر آتش سوزی، تشخیص دود توسط حرکت هوا ناشی از تهویه اجباری مورد نیاز برای حفظ محیط استریل دشوارتر می‌شود.
اکثر اتاق‌های تمیز معمولاً در کاربری‌های زیر یافت می‌شوند:
• کارخانه‌های تولید نیمه هادی
• کارخانه‌های تولید دستگاه الکترونیکی
• کارخانه‌های فرآوری دارویی
• آزمایشگاه‌های تحقیق و توسعه
محیط‌های منحصر به فرد موجود در اتاق‌های تمیز، هم تشخیص زودهنگام و هم قابل اطمینان حریق را به چالش می‌کشد. احتمال زیادی وجود دارد که عملکرد سیستم تشخیص به سرعت تغییر هوا، سرعت هوا در منطقه خاص و هندسه منطقه مورد حفاظت بستگی داشته باشد.
انعطاف‌پذیری طراحی مبتنی بر عملکرد، اگرچه هنوز فرآیندهای دقیق مهندسی را دنبال می‌کند، به سیستم حفاظت از حریق اجازه می‌دهد تا متناسب با نیازهای خاص هر محیط کاربری خاص باشد.
فاصله دتکتور یا برای یک لوله نمونه‌بردار، فاصله حفره نمونه‌برداری به طور متعارف توسط کدها و استانداردهای محلی تجویز می‌شود. در یک رویکرد مبتنی بر عملکرد، هر نصب با توجه به شرایط خاص محیطی ارزیابی می‌شود. فاصله و موقعیت حفره نمونه‌برداری می‌تواند به راحتی متناسب با نیازهای خاص عملکرد تغییر کند.
رویکرد طراحی مبتنی بر عملکرد به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد به ویژه در مواردی که محدودیت‌های عملی یا نیاز به سطح بالاتری در حفاظت از آتش وجود دارد.
برخی از دستورالعمل‌های خاص برای استفاده از مفاهیم طراحی مبتنی بر عملکرد و مدیریت ریسک وجود دارد.
نمونه هایی از این کدها و استانداردها در زیر ذکر شده است:
• رهنمودهای بین المللی مهندسی آتش (ویرایش 2005) [2]
• استاندارد انگلیس BS 7974 [3]
• راهنمای مهندسی SFPE برای حفاظت از آتش مبتنی بر عملکرد [4]
• استاندارد مدیریت ریسک AS / NZ 4360 [5]
• کتابچه راهنمای مهندسی حفاظت از آتش SFPE نسخه سوم [6]
راهکارهای حفاظت از حریق مبتنی بر عملکرد را می‌توان مطابق با کدها و استانداردهای محلی و بین المللی برای ساختمان‌ها و ایمنی در زندگی ایجاد کرد. ارزیابی خطرات زیست محیطی و نیازهای عملکردی، ویژه اتاق تمیز، به عنوان بخشی از فرایند طراحی انجام می شود.

انواع دتکتورهای شعله‌ای:

1. دتتور شعله‌ای مادون قرمز (INFRA RED FLAME DETECTOR)

دراين دتکتور ازيك لنز وفيلتر که نقش آن آشكارسازی شعله‌های نامرئی می‌باشد استفاده شده است. مرئی کننده تشعشعات مادون قرمز پس ازعبورازفيلترمرئی کننده به فتوسل می‌رسد وفتوسل پس ازدريافت نورشعله سيگنالی به قسمت فيلتر وآمپلی فاير وارد می‌کند دراينجا پس ازتفكيك سايرفرکانس‌های مزاحم، فرکانس‌های ١۵-۴ هرتز را عبورمی‌دهد. امواج وارده  پس ازتقويت در١۵ ثانيه تجزيه و تحليل می‌شوند. اگر فرکانس‌های دريافت شده مربوط به شعله باشد به قسمت‌های بعدی يعنی اعلام حريق وارد می‌شود. حرارت تابش آفتاب نيز نمی‌تواند نوع مادون قرمز را فعال کند.

   2. دتکتور شعله‌ای ماوارء بنفش (ULTRA VIOLET FLAME DETECTOR)

دتکتورهای شعله‌ای ماوراء بنفش تشعشعات ساطع شده را کشف نموده و به طورمعمول دردامنه طول امواج ٢٢٠ تا ٢٧٠ نانومترعمل می‌کند. تشعشعات خورشيدی دراين دامنه توسط لايه بالايی اوزن جذب می‌گردد، بنابراين دتکتورهای شعله‌ای ماوراء بنفش معمولاً واکنشی نسبت به تابش آفتاب ندارند. اين دتکتورها مثل دتکتورهای شعله‌ای مادون قرمزبايستی توانائی ديدن شعله قبل ازفعال شدن را داشته باشند. اساساً دتکتورهای ماوراء بنفش ازيك آمپلی فايرفتوالكتريك با يك تيوپ شيشه‌ای پرازگاز که به تشعشعات ماوراء بنفش حساسيت داشته، تشكيل شده است.

  3. دتکتور بیم یا پرتو افکن خطی (Beam)

کليه دتکتورهایی که تا به حال درمورد آن‌ها بحث و گفتگو شد نقطه‌ای می‌باشند. دتکتور بيم ترکيبی ازدتکتورهای حرارتی و دودی است و دارای دو قسمت فرستنده و گيرنده می‌باشد. که فرستنده فرکانس‌هايی را ايجاد و ارسال می‌نمايد و قسمت گيرنده که در فرکانس‌های خاص تنظيم شده است فرکانس‌های توليد شده در فرستنده را دريافت می‌نمايند. اين دو دستگاه (فرستنده وگيرنده) درفاصله حداکثر١٠٠ متری و درارتفاع ٣ الی ٢۵ متری روبروی هم نصب می‌گردند.

 4. دتکتورهای نوع گاز ( GAS DETECTOR)

اين نوع از داتکتور نشت گازرا حس و به مرکزاعلام می‌نمايد. طرز کار آن به اين صورت است  که فيلا مان پلاتينی گداخته به شكل مخصوصی درداخل محفظه قرار گرفته و به محض تماس با گازشعله ور می‌شود. تغييرات شدت نوراين رشته پلاتين روی يك سلول فتوالكتريك اثرگذاشته و به وسيله مدارهای مربوطه باعث به كار انداختن وسايل مختلف از قبيل آژير، سيستم آتش نشانی و همچنين قطع هودها وهواکش ها وهوارسان‌های مورد نظرمی‌گردد. يك سيستم اعلام گاز کامل شامل مرکزفرعی اعلام و دتکتورهای گازمی‌باشد.